Αύριο ξημερώνει μια καινούρια,
δύσκολη, γεμάτη άγχος σχολική χρονιά...
κι εγώ πρώτη φορά θα απέχω,
λόγω ενός ατυχήματος που θα με
κρατήσει μακριά για αρκετό διάστημα...
Θα χάσω τον αυριανό Αγιασμό,
δε θα είμαι εκεί να ευχηθώ καλή πρόοδο
και να καμαρώσω τα παιδάκια μου
που θα πάνε στην Α' δημοτικού...
δε θα είμαι εκεί να καθησυχάσω τα καινούρια
βλέμματα που θα ψάχνουν κάτι
καθησυχαστικό στο δικό μου,
ούτε θα έχω τη χαρά να σφίξω περήφανα
στην αγκαλιά μου
το δικό μου αγοράκι που θα πάει στην
Πρώτη και να χαρώ αυτή τη στιγμή...
Αγαπημένοι μου συνάδελφοι,
το μόνο που μπορώ είναι να ευχηθώ
μέσα από την καρδιά μου να έχετε
μια όσο το δυνατόν πιο ήρεμη σχολική
χρονιά, είμαι απόλυτα βέβαιη ότι βασιζόμενοι
στις γνώσεις και την αγάπη σας για τα
παιδιά θα καταφέρετε να ανταπεξέλθετε
στις απαιτήσεις της φετινής χρονιάς...
Αγαπημένα μου παιδάκια,
σας αγαπάω πάντα και ανυπομονώ να
μπορέσω σύντομα να περάσω έστω
και για λίγο να ξανασμίξουμε...
μου στοιχίζει πολύ αυτός ο μικρός ''χωρισμός''
όμως υπόσχομαι να επανορθώσω και να
γεμίσω όλα τα κενά...
Αγαπημένοι μου γονείς-φίλοι-συνεργάτες..
εύχομαι ολόψυχα καλή πρόοδο στα μικρά
σας αγγελούδια, γερά και ευλογημένα
να είναι τα βήματα τους στη συνέχεια!
