Φέτος επιλέξαμε να προσεγγίσουμε και μουσικά την
επέτειο του Πολυτεχνείου, μιας και τα συνθήματα
αλλά και το πλούσιο ηχητικό υλικό της εποχής
προσφέρονται για μια πρώτη εξοικείωση των παιδιών
με την έννοια του ρυθμού και της έντασης.
Παιχνιδάκια με τον ρυθμό
- Η κυρία χτυπάει στο ταμπουρίνο διάφορους ρυθμούς
και τα παιδιά τους επαναλαμβάνουν πρώτα με το σώμα τους
(χέρια, πόδια, δάχτυλα)
- Ένα παιδί κάθε φορά παίρνει το ταμπουρίνο και χτυπάει
σε κάποιο σταθερό ρυθμό. Τα υπόλοιπα παιδιά περπατούν αργά,
γρήγορα ή τρέχουν ανάλογα
- Τα παιδιά αποδίδουν ρυθμικά μοτίβα με τα μουσικά
τους όργανα, πρώτα ανά ομάδες ίδιων οργάνων και
σταδιακά όλοι μαζί
- Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου
ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Δεν είναι τραγούδι, ούτε όμως και "κανονικά λόγια"
όπως είπε ένας μικρός μου. Εξήγησα στα παιδιά
ότι είναι ένα σύνθημα, και η μουσικότητα που βγάζει
οφείλεται στο ρυθμό με τον οποίο το φώναζαν.
Τα παιδιά έγιναν φοιτητές που άλλοτε φώναζαν δυνατά
τα διάφορα συνθήματα που είχαμε ακούσει στο ραδιόφωνο
και άλλοτε ψιθύριζαν συνωμοτικά μεταξύ τους για
να διώξουν την κακιά κυρα-Δικτατορία.
Αποδώσαμε τα συνθήματα "Ψωμί, παιδεία, ελευθερία'' και
'' Όλοι μαζί, όλοι μαζί, είμαστε πάντα πιο δυνατοί" πρώτα
με τα χέρια μας και στη συνέχεια με τα μουσικά μας όργανα
- Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο, δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση!
Χρησιμοποιώντας τις παρακάτω εικόνες που αναφέρονται
στο τραγούδι
και αφού συμφωνήσαμε ότι αντιστοιχεί στον ήλιο ένα χτύπημα και στις δυο
καρδούλες που είναι η μια μέσα στην άλλη ένα σύντομο διπλό χτύπημα,
ετοίμασα τις παρακάτω καρτέλες με διάφορα ρυθμικά μοτίβα
τις οποίες τα παιδιά έπρεπε να "διαβάσουν" και να αποδώσουν
πρώτα με τα χέρια τους και στη συνέχεια με το μουσικό τους όργανο.
Ο βαθμός δυσκολίας αυξανόταν σταδιακά περνώντας από τα 3 μοτίβα
στα 4 και έπειτα στα 5
 |
| με 3 μοτίβα |
 |
| με 4 μοτίβα |
 |
| με 5 μοτίβα |
Ομολογώ ότι με εξέπληξαν τα μικρά μου, για
πρώτη φορά τα πήγαν περίφημα!
Δυστυχώς δεν προλάβαμε να ολοκληρώσουμε
το παιχνίδι μας,
περισσότερος ρυθμός αύριο!!!!!
